Na suknię w razie potrzeby ubierała piękna pani drugą, wierzchnią, obfitą i bogatą, również obcisłą od góry talii i sfałdowaną do dołu. W tym systemie dwu sukni dobranych starannie w mocnych, czystych kolorach, sukienka spodnia miała rękaw długi i opięty, wierzchnia zaś ucięty, obrzeżony. Był on rozpruty tuż przy samym barku w ten sposób, że kierował ciekawy wzrok do środka, pod pachę zakrytą wewnętrznym rękawem. Takie wyloty zwano słusznie „bramą piekieł”, 1’entree d’enfcr, gdyż miały kusić grzesznika. Nazwy tych strojów były różne, ale coraz szerzej przyjmowało się słowo „suknia”. Ważnym elementem stroju i kokieterii były kolory, a zwłaszcza ich skontrastowanie czy uzupełnienie w obu nałożonych na siebie sukienkach. 

Ewa Kocławka

Witaj! Nazywam się Ewa Gocławka z zawodu jestem plastykiem, ale bardzo interesuję się modą. Na blogu znajdziesz tutaj wiele artykułów dotyczących mody, stylizacji i urody. Jeśli interesuje Cie taka tematyka zapraszam do pozostania dłużej na moim serwisie!