Zważmy przy tym, że w kraju odchodzi się obecnie od stosowania instrumentów nakazowo-administracyjnych. Zatem może także w interesującej nas dziedzinie trzeba pilnie skupić uwagę na poszukiwaniu instrumentów innego rodzaju?Łatwo przecież zauważyć, że do rozwiązywania problemów dzieci i młodzieży z odchyleniami w stanie zdrowia i sprawności w układzie integracyjnym w naszym kraju nic nie zachęca. Odwrotnie — przy pozostawianiu instytucjom swobody w doborze podopiecznych i jednoczesnym niewiązaniu wysokości środków oddawanych im do dyspozycji z jakością i zakresem usług — wszystko zdaje się wspomagać dążenie do ułatwiania sobie życia, a więc do niepodejmowania oryginalnych prób rozwiązywania określonych trudności. Kwestią numer jeden jest więc — jak sądzę — znalezienie mechanizmów, które wymuszałyby wybór najracjonalniejszych kierunków działania.