Przedmiotem dalszych rozważań będą kontakty społeczne, tj. komunikacja interpersonalna powstająca między dzieckiem a osobami z jego otoczenia. Efektywność komunikacji, jaka zachodzi między dzieckiem niepełnosprawnym a pełnosprawnymi rówieśnikami, rozpatrujemy ze względu na stopień satysfakcji, jakiej doświadczają obie jednostki (por. E. Trzebińska, 1980, s. 50). Wydaje się, że stopień ten jest najwyższy w wypadku partnerskiego’ stylu komunikacji, na który, według E. Trzebińskiej (1980, s. 49), ,,[…] składają się zachowania wyrażające koncentrację podmiotu w równym stopniu na własnej osobie i na osobie partnera”.Interakcje społeczne dzieci uczących się systemem indywidualnym były tematem dwóch prac magisterskich realizowanych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Bydgoszczy. I. Zdrojewska (1984) analizowała zakres kontaktów, przyczyny ich ograniczenia oraz kierunki optymalizacji (działania rodziców, nauczycieli, instytucji opiekuńczo-wychowawczych w tej dziedzinie).
DOTYCHCZAS UZYSKANE WYNIKI PROWADZONYCH BADAŃ
Dodane przez Ewa Kocławka w Sierpień 31st, 2009
Głosy: (Głosy na Tak: , Głosy na Nie: ,Wszystkich głosów: )